زنده کردن زنی به امر خداوند جهت وصیّت

ابی خالد کابلی، از یحیی بن ام طویل، حدیث کند که گفت: ما را در نزد امام حسین علیه السلام بودیم ناگاه جوانی را دیدیم، سراسیمه وارد شد و می گریست، حضرت سبب گریه را سئوال نمود، عرض کرد: یا سیّدی، مادرم از دنیا رفته و وصیت نکرده و او را مالی بسیار بود و معلوم نیست در کجا است و من به خدمت شما آمدم که مرا راهنمایی و کمک نمایی.

امام حسین علیه السلام فرمود: برخیزید تا به منزل آن زن رویم.

یحیی بن ام طویل، می گوید: با آن حضرت به خانه آن زن در آمدیم، دیدیم چادریبر روی او کشیده اند آن حضرت در بیرون حجره رو به قبله ایستادند و گفت: بار خدایا این زن را زنده فرما تا به آنچه می خواهد وصیت بنماید.

خدای تعالی او را زنده فرمود، برخواست و نشست و شهادتین گفت و نظر بسوی امام علیه السلام کرد و عرض نمود داخل حجره شوید پس حضرت داخل گردید و نزدیک به آن زن نشست سپس آن زن عرض کرد:« ای مولای من چه می فرمایی؟حضرت فرمود: وصیت کن، خدا تو را رحمت کند، گفت: یابن رسول الله، اموال من در فلان مکان است، ثلث آن مربوط به شماست و اگر شما می دانید که او از شیعیان شما است دو ثلث آن برای پسرم باشد و الّا همه اموال حق خود شما است؟ مخالفان شما را در مال من نصیبی نیست این بگفت و مجدداً فوت کرد سپس به تجهیز او قیام نمودند.1 

1.بحارالانوار،ج44،ص180.در سایه اولیاء خدا،ص335